VACUÜMDICHT POROSITEITSVRIJ VERBINDEN ALUMINIUM MET COBOT

Inleiding

Klimaatverandering is één van 's werelds meest besproken onderwerpen. In de afgelopen jaren werden in de verschillende klimaatconferenties afspraken vastgelegd om de uitstoot van broeikasgassen, als een grote veroorzaker van klimaatveranderingen, tegen te gaan. De luchtvaartsector heeft een aanzienlijk aandeel in de oorzaak van de hoeveelheid uitgestoten broeikasgassen. Zij hebben daarom ook de plicht maatregelen te nemen die de uitstoot waar mogelijk verminderen.

Duurzaamheid in de Luchtvaart

Een van de manieren om de luchtvaartsector te verduurzamen is een afname in brandstofverbruik door lichtere materiaalkeuze. Daarnaast kunnen ook middels een betere aerodynamica besparingen in brandstofverbruik worden gerealiseerd. Een van de nieuwere materialen die gebruikt worden is composiet. Dit materiaal wordt gelamineerd in een mal.

Vereisten voor Mallen

Zo’n mal wordt gebruikt onder druk en vacuüm. Dergelijke mallen moeten vacuümdicht zijn en daarnaast is iedere porie aan de oppervlakte een defect van het product. Door de porositeit van de aluminium lassen te verbeteren, verbetert ook het vermogen van de mal om vacuüm te trekken en te functioneren.

Huidige Uitdagingen

Op dit moment is dit nog steeds moeilijk, tenzij gebruik wordt gemaakt van hele dure technieken zoals Electron Beam welding. Dit project richt zich op het verbeteren van de porositeit van de aluminium las met behulp van een Cobot.

Hoofdvraag en Technische Haalbaarheid

De hoofdvraag luidt dan ook: Is het haalbaar om middels het gebruik van een Cobot de menselijke variantie in de kwaliteit van de las te verkleinen ofwel uit te sluiten en daarmee porositeitsvrij te lassen met aluminium? Technische haalbaarheidsvragen die daarbij horen zijn:

• Is de sterkte van de las dan wel groot genoeg?
• Is de Cobot in te passen in het proces?
• Is de porositeit te verminderen?
• Is porositeit uit te sluiten?

Economische Haalbaarheid

Tevens moet onderzocht worden of het uiteindelijke project bedrijfseconomisch haalbaar is. Als uit dit onderzoek blijkt dat het bedrijfseconomisch niet haalbaar is, dan wordt er uiteraard ook niet overgegaan tot ontwikkelen. Economische haalbaarheid is voor Dutch-Shape lastiger te behalen doordat zij enkelstuks produceert. Het gaat dus om telkens andere producten, waardoor automatiseren niet lonend is, in tegenstelling tot wanneer het proces identiek 10 tot 1000 maal gerepeteerd wordt.